Myrtle (Myrtus communis) is een groenblijvende struik die oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied komt en in Israël op grote schaal wordt geteeld, vooral voor decoratieve doeleinden en ook vanwege de toepassingen in de joodse traditie. De aangename geur en het frisse groen het hele jaar door maken het een uitstekende keuze voor decoratieve hagen, maar mirte heeft ook een aantal prachtige gezondheidseigenschappen en, zoals we onlangs tot onze verrassing en genoegen hebben ontdekt, culinaire toepassingen.
Myrtle heeft een aantal zeer effectieve antimicrobiële, ontstekingsremmende en samentrekkende kwaliteiten, waardoor het waardevol is bij de behandeling van veel aandoeningen van de luchtwegen en huidproblemen. De plant bevat een hoog gehalte aan salicylzuur (een verbinding die verwant is aan aspirine) en is slijmoplossend, waardoor mirte thee een uitstekende keuze is bij verkoudheid en griep. De etherische olie van mirte wordt bijzonder gewaardeerd en wordt vaak samen met andere etherische oliën toegepast.
Het is eigenlijk mogelijk om thuis etherische oliën te destilleren door de bladeren te stomen en de stoom door een pijp te leiden die met behulp van koud water of ijs wordt afgekoeld, waardoor de stoom in vloeibare vorm wordt omgezet. Een veel gemakkelijkere manier voor huismiddeltjes zou echter zijn om olie-infusie te maken door de bladeren te koken in neutrale basisolie zoals olijf- of druivenpitolie. Het is ook mogelijk om koude (niet kokende) infusie te maken door een pot gevuld met mirtebladeren en basisolie op een zonovergoten plek te zetten. Dit kost meer tijd, maar de waardevolle bestanddelen van de plant blijven op deze manier beter bewaard.
Eenduidige, duidelijke instructies voor het thuis maken en gebruiken van mirte-olie-infusie vindt u hier.
In de keuken kunnen mirtebladeren worden gebruikt om soepen en stoofschotels op smaak te brengen, ongeveer zoals men laurierbladeren zou gebruiken. De bessen zijn ook zeer eetbaar, met een fruitige, licht samentrekkende smaak die bijzonder goed samengaat met het op smaak brengen van kip, vis en vleesgerechten. Men kan er ook jam van maken (meestal gecombineerd met ander fruit) of, volgens de Sardijnse traditie, alcohol en honing om er een unieke drank van te maken.