Kannibalisme is een onbekende wereld, en dat willen we graag zo houden. Terwijl we fictieve figuren als Hannibal Lecter interessant vinden, zijn we doodsbang voor de echte, zoals Jeffery Dahmer. Het idee van het eten van mensenvlees is een concept dat we gewoon niet kunnen begrijpen.
Maar angstaanjagender dan het idee dat wij vlees eten, is het idee dat ons vlees wordt opgegeten. We kunnen vlak naast een kannibaal lopen zonder dat we het weten. Mensen in Japan hebben dat lange tijd gedaan, hoewel ze tenminste wisten bij wie ze in de buurt waren. Issei Sagawa is een bekende moordenaar en kannibaal, maar het meest angstaanjagend is zijn vrijheid.
Op straat in Parijs, 1981
De Japanner was tussen 1977 en 1981 student aan de Sorbonne, waar hij literatuur studeerde. Maar onbekend bij de Parijzenaars, groeide de bevolking van hun stad met één kannibaal. Lang voordat hij naar Frankrijk verhuisde, experimenteerde Sagawa al met kannibalisme, omdat hij er al op jonge leeftijd belangstelling voor had. Hij werd in Japan zelfs beschuldigd van poging tot verkrachting van een vrouw in wier huis hij inbrak, maar zijn ware bedoeling was haar op te eten.
In de jaren die voorafgingen aan zijn aanval op klasgenote Renee Hartevelt, probeerde Sagawa verschillende andere vrouwen te vermoorden, meestal prostituees. Maar hij haalde nooit de trekker over, omdat hij beweerde dat zijn vingers telkens vastvroren. Het is dan ook geen verrassing dat toen hij Hartevelt in zijn appartement had neergeschoten, Sagawa bewusteloos raakte.
Toen hij bijkwam, verkrachtte Sagawa Hartevelts lijk, en begon verschillende delen van haar lichaam op te eten. Beginnend met haar gezicht en borsten, nam Sagawa ook foto’s van haar lichaam tussen elk stadium van het eten, en sneed de rest van haar in stukken om zowel voor later te bewaren als om weg te gooien. Maar toen Sagawa het lichaam van Hartevelt in de rivier wilde dumpen, betrapte de politie hem op heterdaad en arresteerde hem onmiddellijk.
Hoe komt het dat Sagawa vrijuit gaat?
Als je een zaak nodig hebt die bewijst dat rijke mensen onder elke misdaad uit kunnen komen, dan hebben we dat voor je. Sagawa werd gearresteerd en zat twee jaar in de Franse gevangenis in afwachting van zijn proces. Maar zijn vader betaalde veel geld voor een advocaat, die hem vrij kreeg door hem ontoerekeningsvatbaar te verklaren. Hoewel hij niet terechtstond, werd Sagawa op last van de rechter toch opgesloten in een psychiatrische inrichting.
Maar wat de zaak echt in Sagawa’s voordeel keerde was een bezoek van schrijver Inuhiko Yomota, die Sagawa interviewde en zijn verhaal in Japan gepubliceerd kreeg als In the Fog. Het boek maakte van Sagawa een beruchte beroemdheid in Japan, wat ertoe leidde dat Frankrijk hem terug naar zijn vaderland deporteerde. Natuurlijk werd hij opnieuw onderzocht en gezond verklaard door Japanse ambtenaren, en aangezien de aanklacht in Frankrijk werd ingetrokken, was hij vrij.
Heeft Sagawa op zijn minst een vorm van karma gekregen?
Gelukkig wel, ja. In de jaren ’90 was hij een tijdlang spreker en auteur, maar begin jaren 2000 wilden de mensen niets meer met hem te maken hebben. Hij kon geen baan krijgen, niemand wilde zijn boeken uitgeven, en hij was zelfs niet in staat om de begrafenis van zijn ouders bij te wonen. In een interview met Vice in 2011 zei Sagawa dat het een vreselijke straf was om als bekende kannibaal en moordenaar de kost te verdienen.
Hoewel we natuurlijk nooit iemand kwaad zouden toewensen, zijn we blij om te horen dat Sagawa nu permanent gehandicapt is en niet in staat om nog meer kwaad aan te richten dankzij een beroerte die hij in 2013 had. We hebben wel medelijden met zijn broer, niet alleen omdat hij familie van hem is, maar ook omdat hij fulltime voor hem moet zorgen.