“Zouden kreeften de sleutel tot het eeuwige leven kunnen zijn?”

Kreeften zijn een familie kreeftachtigen die in wateren langs de meeste kusten van de wereld leven. Er zijn 30 soorten langoesten met scharen en 45 soorten langoesten met stekels bekend.

De grootste kreeftensoort is de Amerikaanse kreeft, die voorkomt van de kusten van North Carolina tot Newfoundland. Omdat Amerikaanse kreeften hun hele leven lang doorgroeien, kunnen ze groter worden dan welk levend schaaldier ook. De grootste bekende Amerikaanse kreeft woog 20,1 kg!

Lobsters zijn nauw verwant aan insecten omdat ze een exoskelet hebben en gewrichtspoten zoals een spin. Het zijn omnivoren die zowel vis als algen eten. Kreeften hebben een slecht gezichtsvermogen, dus zijn ze afhankelijk van hun vermogen om te proeven en te ruiken terwijl ze zich over de bodem van de oceaan voortbewegen.

5 ongelofelijke kreeftenfeiten

• Met een brein in hun keel en tanden in hun maag hebben kreeften een van de meest ongewone anatomieën in het hele dierenrijk. Hun ogen zien schaduwen en licht, maar geen kleuren of beelden. Hun maag bevat hun “tanden”, een maagmolen die voedsel fijnmaalt. De hersenen van een kreeft zitten in zijn keel en zijn ongeveer even groot als die van een sprinkhaan. Het hart en het centrale zenuwstelsel bevinden zich in de buikholte. Bovendien “proeven” kreeften met hun poten en “horen” ze met een reeks sensorische haren op hun poten!

• De onderbuik van een kreeft is zo sterk als autobanden! Het onderbuikvlies van kreeften (dat bescherming biedt tegen stenen op de zeebodem) is ongeveer net zo sterk als industrieel rubber!

• De grootste kreeft ooit gemeten was misschien wel 100 jaar oud! De grootste kreeft die ooit is gemeten, is in 1977 gevangen bij Nova Scotia. Volgens het Guinness Book of World Records woog de kreeft 44 pond en 6 ons. Hoewel schattingen van de leeftijd van kreeften onnauwkeurig zijn, wordt aangenomen dat deze kreeft mogelijk 100 jaar oud was.

• Kreeften werden vroeger beschouwd als “kakkerlakken van de zee”. In het begin van de 19e eeuw waren er zo veel kreeften in New England dat ze soms aanspoelden in stapels van twee meter hoog! Terwijl kreeften vandaag de dag worden gezien als “gourmet” voedsel, waren ze destijds zo overvloedig dat bedienden in Massachusetts eisten dat ze maximaal drie diners per week geserveerd kregen!

• De sleutel tot het eeuwige leven? In tegenstelling tot de meeste dieren die stoppen met groeien zodra ze volwassen zijn, groeien kreeften hun hele leven door. Betekent dit dat kreeften de sleutel tot het “onsterfelijke leven” in handen zouden kunnen hebben? Om meer te lezen, scroll naar beneden naar ons gedeelte “Kunnen kreeften eeuwig leven?”!

Wetenschappelijke naam van de kreeft

De Amerikaanse kreeft is zijn gewone naam, maar zijn wetenschappelijke naam is Homarus Americanus. Andere veelgebruikte namen voor de Amerikaanse kreeft zijn de Atlantische kreeft of de Maine kreeft en de echte kreeft. Bij nadere bestudering van de taxonomie van de zeekreeft blijkt dat hij behoort tot de familie Nephropidae en tot de klasse Crustacea.

De doornkreeft is een ondersoort van de Amerikaanse zeekreeft. Doornkreeften leven echter in tropische wateren en hebben geen grote scharen zoals Amerikaanse kreeften.
Lobsters behoren tot de orde van de Decapoda. Het Griekse woord Decapoda deka betekent tien en pous betekent voeten.

Uiterlijk en gedrag van kreeften

Wanneer u aan een kreeft denkt, stelt u zich misschien een rode kreeft voor die bij iemand op het bord zit. Ze worden echter pas rood als ze gekookt zijn. De Amerikaanse of Maine kreeft is groenachtig bruin van kleur. Kreeften kunnen ook in andere kleuren voorkomen, maar deze variaties zijn uiterst zeldzaam. De Maine Fisherman’s Alliance schat dat:

• Een op de twee miljoen kreeften blauw is

• Op zoek naar een gele kreeft? Die zien we eens in de 30 miljoen kreeften

• En witte kreeften zijn nog zeldzamer! De kans om een witte kreeft te zien is ongeveer één op 100 miljoen!

De bruinachtige kleur van de meeste kreeften zorgt ervoor dat ze opgaan in het zand en de rotsen op de bodem van de oceaan. Hierdoor blijven ze verborgen voor roofdieren. Als een kreeft een roofdier ziet, schuift hij met zijn staartvin naar achteren om in een rotsspleet te kruipen. De snelste snelheid waarmee een kreeft achteruitschiet, is vastgelegd op 11 mijl per uur.
Het lichaam van een kreeft bestaat uit twee hoofddelen die met een harde schaal zijn bedekt. Hij kan iets meer dan een meter lang worden. Dit dier is ongeveer half zo groot als de koelkast in uw keuken. Kreeften variëren in gewicht. Ze kunnen tussen 1 pond en 15 pond wegen. Natuurlijk zijn er ook kreeften die meer dan 15 pond wegen. De zwaarste kreeft werd in 1988 gevangen in Nova Scotia. Hij woog meer dan 44 pond!

De Amerikaanse kreeft heeft twee scharen, voelsprieten en twee kleine zwarte oogjes. Zijn ogen spelen geen grote rol in zijn nachtelijke jachtactiviteiten. De kleine zintuighaartjes op zijn tien poten en voeten helpen een kreeft bij het identificeren van zijn prooi. Ook gebruikt een kreeft zijn voelsprieten om een prooi te ruiken, zelfs als die ver weg is. Stelt u zich eens voor hoe een kreeft zich door het troebele oceaanwater beweegt en daarbij zijn poten en voeten gebruikt om zijn prooi te herkennen!
Lobsters zijn meestal solitaire en schuwe dieren. Ze worden echter agressief als ze hun territorium verdedigen tegen andere kreeften. Een kreeft kan een andere kreeft met zijn klauwen wegduwen in een poging deze uit zijn territorium te verdrijven.

Lobster Habitat

Amerikaanse kreeften leven in de noordelijke Atlantische Oceaan. Ze leven op de bodem van de oceaan, verstoppen zich tussen rotsen en graven zich in het zand. Verschillende ondersoorten kreeften, zoals de doornkreeft, leven in warme, tropische wateren zoals de Golf van Mexico, de Caraïbische Zee en voor de kust van Florida in de Atlantische Oceaan.
De kleine oogjes van een kreeft hebben duizenden lenzen. Hun ogen zijn gevoelig voor fel licht, dus het is maar goed dat ze op de bodem van de oceaan leven! Hoewel ze niet duidelijk kunnen zien, kunnen kreeften schaduwen en schemerbeelden zien, wat hen helpt roofdieren te ontwijken die zich in het gebied begeven.
Deze kreeften gebruiken hun beide scharen om zich in het zand bij een rots in te graven en zo een thuis te maken. Dit huis kan dienen als bescherming tegen roofdieren.
Wetenschappers hebben ontdekt dat Amerikaanse kreeften in de winter en de lente weg trekken van de kustlijn. Ze willen in het warmere, diepe water leven tijdens de koude maanden. Als het weer warmer wordt in de zomer en warm blijft tot het begin van de herfst, trekken ze terug naar de kust. Sommige kreeften trekken op en neer langs de kustlijn en blijven nooit op één plaats.

Kreeftendieet

Wat eten kreeften? Kreeften zijn omnivoren. Ze eten mosselen, zandvlooien, kokkels, garnalen en soms kleine visjes. Ze bewegen langzaam en jagen dus meestal op langzaam bewegende prooien. Ze grijpen hun prooi met hun sterke klauwen en knijpen. Als ze geen van deze dieren te eten kunnen vinden, eten kreeften planten die onder water groeien.

Lobster Predators and Threats

Lobsters hebben veel roofdieren, waaronder palingen, krabben, zeehonden en rotsgapers. Een paling kan zijn dunne lichaam in rotsspleten duwen om een kreeft te grijpen die zich daar verstopt. Zeehonden zijn snelle zwemmers en kunnen kreeften vangen met hun krachtige kaken. Daarnaast eten sommige vissen, zoals bot en kabeljauw, ook kreeften. De grootste bedreiging voor kreeften is echter de mens. Grote aantallen kreeften worden gevangen in netten om te worden verkocht in vismarkten en restaurants.
Wat ziekten betreft, kunnen kreeften lijden aan de ziekte van de schaal en aan verschillende soorten schimmels en parasieten. Ze worden ook bedreigd door chemicaliën en andere verontreinigende stoffen in de oceaanwateren. De officiële beschermingsstatus van kreeften is “Least Concern”.

Reproductie, baby’s en levensduur

Bij de voortplanting van kreeften is een dominant mannetje betrokken dat meestal paart met een groep vrouwtjes. Een uniek aspect van het paren van kreeften is dat de vrouwtjes voor het paren hun harde pantser moeten afwerpen, waardoor ze het risico lopen om gepredeerd te worden. Tijdens deze periode leven de vrouwtjes in grotten die worden bewoond door mannetjes, die bescherming bieden. Na ongeveer twee weken is de schaal van het vrouwtje weer aangegroeid en kan zij vertrekken met bevruchte eieren. Op dat moment voegt zich een nieuw vrouwtje bij het mannetje.

Een vrouwtjeskreeft draagt sperma van een mannetje met zich mee, zodat ze in juli of augustus haar eitjes kan bevruchten. Ze draagt haar eitjes ongeveer tien maanden bij zich aan de onderkant van haar achterlijf. Een doorsnee kreeft draagt 8.000 eitjes per keer. Maar sommige vrouwtjeskreeften kunnen wel 100.000 eitjes dragen! Na tien maanden laat het vrouwtje de kreeftenlarven, ook wel uitgekomen jongen genoemd, los in de oceaanwateren. Een vrouwtjeskreeft plant zich om de twee jaar voort.
De larve drijft gedurende vier tot zes weken op of nabij het oppervlak en eet plankton. Tijdens deze weken vervelt de larve (werpt haar schild af) verschillende keren en groeit een nieuw schild aan. Na het afwerpen van de vierde schaal is de larve groot genoeg om naar de oceaanbodem te zinken.
Het is niet verrassend dat naar schatting slechts tien procent van de kreeftenlarven groot genoeg wordt om in de oceaan te zinken. Tien procent van 8.000 is 800 larven. Deze kleine larven worden opgegeten door vissen, zeehonden, meeuwen en andere dieren voordat ze groot genoeg zijn om te zinken. Stel je voor dat een zeehond voorbij zwemt en honderden of zelfs duizenden van deze kleine larfjes tegelijk opeet.
Als een jonge kreeft eenmaal naar de oceaanbodem is afgedaald, maakt hij daar zijn thuis door zich in het zand onder een rots in te graven. Op dat moment weegt de jonge kreeft ongeveer een pond.

Lobsters kunnen 50 jaar of ouder worden. Naarmate ze ouder worden, kunnen ze last krijgen van schildrot en verschillende soorten parasieten. De oudste kreeft ter wereld werd in 2009 gevangen. Wetenschappers denken dat hij 140 jaar oud is.
Lobsters hebben het vermogen om poten, klauwen en antennes opnieuw te laten groeien als deze er door verwonding of ziekte afvallen. Wetenschappers geloven zelfs dat het verliezen van een klauw of poot geen pijnlijke ervaring is voor een kreeft. Het kan levensreddend zijn en infecties bij het schaaldier voorkomen. Deze hergroei maakt het iets gemakkelijker om te zien hoe een kreeft zo lang in de oceaan kan leven!

Lobster Population

De populatie van Amerikaanse kreeften in de Golf van Maine bedraagt ongeveer 250 miljoen. Hoewel elk jaar miljoenen kreeften door vissers worden gevangen, blijft de populatie stabiel. De totale populatie van doornkreeften en andere kreeften die in tropische wateren leven, is niet bekend. De officiële beschermingsstatus van Amerikaanse kreeften is “Least Concern”. Als een visser een vrouwtjeskreeft vangt die eitjes op haar buik draagt, is het tegen de wet om haar te houden. De visser moet haar terug in het water zetten. Dit is een van de inspanningen die worden geleverd om ervoor te zorgen dat de kreeftenpopulatie gestaag groeit.

Bekijk alle 22 dieren die beginnen met L