Wat zijn de symptomen van een distal radius fractuur?

• Onmiddellijke pijn met gevoeligheid bij aanraking
• Boosheid en zwelling rond de pols
• Vorming – de pols staat in een vreemde stand

Wat is de behandeling van een distale radiusfractuur?

Beslissingen over hoe een distale radiusfractuur behandeld moet worden, kunnen van veel factoren afhangen, waaronder:

• Fractuurverplaatsing (of de gebroken botten zijn verschoven)
• Comminutie (of er breuken op meerdere plaatsen zijn)
• Gewrichtsbetrokkenheid
• Geassocieerde ulna fractuur en letsel aan de nervus medianus
• Of het de dominante hand is
• Uw beroep en activiteitenniveau

In ieder geval, bestaat de onmiddellijke behandeling van de breuk uit het aanbrengen van een spalk voor comfort en pijnbestrijding. Als de breuk verplaatst is, wordt hij gereduceerd (in de juiste positie teruggebracht) voordat hij in een spalk wordt geplaatst. De fractuurreductie gebeurt onder plaatselijke verdoving, wat betekent dat alleen de pijnlijke zone wordt verdoofd.

Nonchirurgische behandeling

Als de distale radiusfractuur zich in een goede positie bevindt, wordt een spalk of gips aangebracht. Dit dient vaak als laatste behandeling totdat het bot geheeld is. Gewoonlijk blijft het gips tot zes weken zitten. Daarna krijgt u een afneembare polsspalk om te dragen voor comfort en steun. Zodra het gips is verwijderd, kunt u met fysiotherapie beginnen om de pols weer goed te laten functioneren en kracht te krijgen.

Röntgenfoto’s kunnen na drie weken worden gemaakt en vervolgens na zes weken als de breuk was gereduceerd of als men denkt dat de breuk instabiel is. Ze kunnen minder vaak worden genomen als de breuk niet was gereduceerd en stabiel werd geacht.

Een verplaatste breuk moet eerst worden gecorrigeerd. Zodra deze anatomisch is uitgelijnd, wordt een gipsspalk of gipsverband aangebracht. De reductie (gesloten reductie) wordt meestal uitgevoerd met plaatselijke verdoving. Uw orthopedisch chirurg zal de breuk beoordelen en beslissen of u geopereerd moet worden of dat de breuk gedurende zes weken met gips kan worden behandeld.

Greep voor distale radiusfracturen

Deze optie is meestal voor fracturen die als instabiel worden beschouwd of niet met gips kunnen worden behandeld. De operatie wordt meestal uitgevoerd via een incisie over het volaire aspect van uw pols (waar u uw pols voelt). Dit maakt volledige toegang tot de breuk mogelijk. De stukken worden samengevoegd en op hun plaats gehouden met een of meer platen en schroeven.

In sommige gevallen is een tweede incisie nodig aan de achterkant van uw pols om de anatomie te herstellen. Platen en schroeven zullen worden gebruikt om de stukken op hun plaats te houden. Als er meerdere botstukken zijn, is fixatie met platen en schroeven misschien niet mogelijk. In die gevallen kan een externe fixateur met of zonder extra draden worden gebruikt om de breuk vast te zetten. Met een externe fixator blijft het grootste deel van de hardware buiten het lichaam.

Na de operatie wordt gedurende twee weken een spalk geplaatst tot uw eerste follow-up bezoek. Op dat moment wordt de spalk verwijderd en vervangen door een verwijderbare polsspalk. U zult deze vier weken moeten dragen. Na uw eerste bezoek aan de kliniek begint u met uw fysiotherapie om de functie en kracht van uw pols te herstellen. Zes weken na uw operatie mag u stoppen met het dragen van de afneembare spalk. U moet doorgaan met de oefeningen die door uw chirurg en therapeut zijn voorgeschreven. Vroegtijdige beweging is de sleutel tot het bereiken van het beste herstel na de operatie.