“Geduld, jonge sprinkhaan” is een citaat uit de tv-serie Kung Fu uit de jaren zeventig met David Carradine in de hoofdrol als Kwai Chang
Cain. Zijn leraar, meester Po, noemde hem als kind “sprinkhaan” en benadrukte geduld als de ultieme vechtsportvaardigheid.
Maar we leven in een tijdperk van hoge snelheid, dezelfde dag, cutting-edge, first-to-market, fast-food, get-it-now, snap-oordeel. Als we te horen krijgen dat we moeten wachten, raken we geïrriteerd. Als we niet meteen met het juiste antwoord kunnen komen, raken we van streek. Als iemand of iets ons in de weg staat, worden we boos.
Waarom wordt geduld beschouwd als een van de krachtigste krijgskunstoefeningen?
Omdat geduld het tegengif is voor woede, en woede de meest verschrikkelijke en destructieve manifestatie is van zelfgedreven verlangen. Als we boos zijn op iemand, zijn we vervreemd van hen en van de ware kern van ons wezen. Uiteindelijk verliezen we juist datgene waarvoor we denken te vechten.
Geduld is een discipline. Het vergt oefening om de reflexmatige reacties op externe omstandigheden te overwinnen, om woede te herkennen als een gevaarssignaal en het te bedwingen voordat je anderen kwetst. Met geduld heb je de keuze over hoe je reageert. Als je iets kunt doen om externe omstandigheden te veranderen, onderneem dan actie. Maar als er duidelijk geen manier is om invloed uit te oefenen op wat er met je gebeurt (vastzitten in het verkeer is een goed voorbeeld!), dan kan het kiezen voor tolerantie, verdraagzaamheid, of geduld een intelligente, energie-efficiënte, kalmerende (en vaak moedige) reactie zijn.
Wanneer we ongeduldig zijn met iemand die belangrijk voor ons is in ons leven, moeten we erkennen dat het fundamentele probleem bij onszelf ligt. Wij zijn het die, bewust of onbewust, besluiten om met ongeduld op de ander te reageren. We maken onszelf ongeduldig door onze verwachtingen en eisen, door onze fixaties, fantasieën en vastgeroestheid.
Hier volgt een stap-voor-stap geduld-activiteit om te oefenen met iemand in je leven die je ongeduld triggert:
1. Accepteer dat uw ongeduld het probleem is en dat u ten minste één stap moet zetten om geduldiger te worden.
2. Vraag: “Wie is deze persoon? Hoe kan ik me met hem of haar identificeren? Waarom verdient hij of zij mijn geduld?”
3. Beslis over – en zet je in voor – ten minste één specifieke stap die je kunt zetten ten opzichte van deze persoon om je actieve geduld te tonen.
Natuurlijk is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan, sprinkhaan!
Je weet dat er mensen zijn die gewoon op je hete knoppen drukken, en je weet dat het zo oneerlijk lijkt om ze gewoon te laten wegkomen met wat ze doen dat je zo beledigt. Hoe verbreed je de kloof tussen stimulus en reactie, zodat je een verstandiger keuze kunt maken?
Dit vergt helderheid, toewijding en oefening. Maar de Zes Stappen van Woedebeheersing kunnen u helpen:
1. Herken: Let op de bekende stimulans – zoals bepaalde woorden of zinnen – die op uw hete knoppen drukken.
2. Herinneren: Denk aan de nadelen van het beantwoorden van woede met woede, en de voordelen van het beoefenen van geduld, verdraagzaamheid, tolerantie en acceptatie.
3. Reframe: Probeer de dingen vanuit alternatieve gezichtspunten te zien; bedenk hoe deze persoon u een perfecte gelegenheid biedt om geduld te ontwikkelen.
4. Geef op: Laat je gebruikelijke reactiviteit en impulsieve driften los.
5. Herconditioneer: Herinner jezelf eraan hoe ver je bent gekomen in je begrip, en hoe je een gezondere reactie in de plaats hebt gesteld van je oude knieval.
6. Reageer: Zie de persoon of de situatie nu geduldig, gepast, intelligent en proactief tegemoet.
Geduld is geen teken van zwakte, maar eerder een teken van kracht die voortkomt uit een diep vermogen om standvastig en vastberaden te blijven. De gave van geduld is werkelijk de gave van jezelf. Je deelt je kracht met iemand en wordt zelf sterker in het proces.