BIJWERKINGEN

Het klinische programma voor Ritalin LA® (methylfenidaathydrochloride) capsules met verlengde afgifte bestond uit zes onderzoeken: twee gecontroleerde klinische onderzoeken uitgevoerd bij kinderen met ADHD in de leeftijd van 6-12 jaar en vier klinisch-farmacologische onderzoeken uitgevoerd bij gezonde volwassen vrijwilligers. Aan deze onderzoeken namen in totaal 256 proefpersonen deel; 195 kinderen met ADHD en 61 gezonde volwassen vrijwilligers. De proefpersonen kregen Ritalin LA in doses van 10-40 mg per dag. De veiligheid van Ritalin LA werd beoordeeld door het evalueren van de frequentie en aard van ongewenste voorvallen, routinematige laboratoriumtesten, vitale functies en lichaamsgewicht.

Gewenste voorvallen tijdens de blootstelling werden voornamelijk verkregen door algemeen navraag te doen en werden geregistreerd door klinische onderzoekers met behulp van terminologie van hun eigen keuze. Bijgevolg is het niet mogelijk om een zinvolle schatting te geven van het percentage personen die bijwerkingen ondervinden zonder eerst gelijkaardige types van bijwerkingen te groeperen in een kleiner aantal gestandaardiseerde voorvalcategorieën. In de tabellen en lijsten die volgen, is de MEDRA-terminologie gebruikt om de gerapporteerde ongewenste voorvallen te classificeren. De vermelde frequenties van ongewenste voorvallen vertegenwoordigen het percentage personen dat ten minste eenmaal een ongewenst voorval van het vermelde type heeft doorgemaakt. Een voorval werd als behandelingsurgent beschouwd als het zich voor het eerst voordeed of verergerde tijdens de behandeling na de evaluatie bij de uitgangswaarde.

Adverse Events in a Double-Blind, Placebo-Controlled Clinical Trial with Ritalin LA

Treatment-Emergent Adverse Events

Een placebogecontroleerde, dubbelblinde, parallelle-groepsstudie werd uitgevoerd om de werkzaamheid en veiligheid van Ritalin LA bij kinderen met ADHD in de leeftijd van 6-12 jaar te evalueren. Alle proefpersonen kregen Ritalin LA gedurende maximaal 4 weken, en hun dosis werd optimaal aangepast, voordat ze de dubbelblinde fase van het onderzoek ingingen. In de twee weken durende dubbelblinde behandelingsfase van deze studie kregen de patiënten ofwel placebo ofwel Ritalin LA in hun individueel ingestelde dosis (tussen 10 mg-40 mg).

De voorschrijver dient zich ervan bewust te zijn dat deze cijfers niet kunnen worden gebruikt om de incidentie van bijwerkingen in de gebruikelijke medische praktijk te voorspellen, waar de patiëntkenmerken en andere factoren verschillen van die welke in de klinische proeven overheersten. Evenzo kunnen de genoemde frequenties niet worden vergeleken met cijfers die zijn verkregen uit ander klinisch onderzoek waarbij verschillende behandelingen, toepassingen en onderzoekers betrokken waren. De genoemde cijfers bieden de voorschrijvende arts echter wel enige basis voor het schatten van de relatieve bijdrage van medicamenteuze en niet-medicamenteuze factoren aan de incidentie van bijwerkingen in de onderzochte populatie.

Bijwerkingen met een incidentie > 5% gedurende de eerste vier weken van de eenblinde titratieperiode van Ritalin LA in deze studie waren hoofdpijn, slapeloosheid, pijn in de bovenbuik, verminderde eetlust en anorexia.

Treatment-emergent adverse events met een incidentie > 2% bij de met Ritalin LA behandelde proefpersonen, gedurende de twee weken durende dubbelblinde fase van de klinische studie, waren als volgt:

Preferente term	Ritalin LA® N=65 N (%)	Placebo N=71 N (%)
Anorexia	2 (3.1)	0 (0.0)
Insomnia	2 (3.1)	0 (0.0)

Adverse Events Associated with Discontinuation of Treatment

In de twee weken durende dubbelblinde behandelingsfase van een placebogecontroleerde parallelle-groepsstudie bij kinderen met ADHD, is slechts één met Ritalin LA behandelde proefpersoon (1/65, 1. 5%) gestopt vanwege een anemie.5%) gestopt vanwege een ongewenst voorval (depressie).

In de enkelblinde titratieperiode van dit onderzoek kregen proefpersonen Ritalin LA gedurende maximaal 4 weken. Gedurende deze periode stopten in totaal zes proefpersonen (6/161, 3,7%) als gevolg van bijwerkingen. De bijwerkingen die leidden tot staken waren woede (bij 2 patiënten), hypomanie, angst, depressieve stemming, vermoeidheid, migraine en lethargie.

Bijwerkingen bij andere doseringsvormen van methylfenidaat HCl

Nervositeit en slapeloosheid zijn de meest voorkomende bijwerkingen die zijn gemeld bij andere methylfenidaatproducten. Bij kinderen kunnen verlies van eetlust, buikpijn, gewichtsverlies bij langdurige therapie, slapeloosheid en tachycardie vaker voorkomen; echter, elk van de andere bijwerkingen die hieronder zijn vermeld, kan ook voorkomen.

Andere reacties omvatten:

Cardiaal: angina, aritmie, hartkloppingen, polsverhoogd of -verlaagd, tachycardie

Gastro-intestinaal: buikpijn, misselijkheid

Immuun: Overgevoeligheidsreacties waaronder huiduitslag, urticaria, koorts, artralgie, exfoliatieve dermatitis, erythema multiforme met histopathologische bevindingen van necrotiserende vasculitis, en trombocytopenische purpura.

Metabolisme/Ondervoeding: anorexie, gewichtsverlies tijdens langdurige therapie

Nervosysteem: duizeligheid, slaperigheid, dyskinesie, hoofdpijn, zeldzame meldingen van het syndroom van Gilles de la Tourette, toxische psychose

Vasculair: bloeddruk verhoogd of verlaagd; cerebrovasculaire vasculitis; cerebrale occlusies; hersenbloedingen encerebrovasculaire accidenten

Hoewel een definitief oorzakelijk verband niet is vastgesteld, is het volgende gemeld bij patiënten die methylfenidaat gebruikten:

Bloed/Lymfe: leukopenie en/of anemie

Hepatobiliair: abnormale leverfunctie, variërend van transaminasestijging tot levercoma

Psychiatrisch: voorbijgaande depressieve stemming, agressief gedrag

Skin/Subcutaan: hoofdhuid haaruitval

Zeer zeldzame meldingen van neuroleptisch maligne syndroom (NMS) zijn ontvangen, en in de meeste van deze gevallen kregen de patiënten gelijktijdig therapieën die geassocieerd worden met NMS. In één melding kreeg een tienjarige jongen die al ongeveer 18 maanden methylfenidaat gebruikte, een NMS-achtig voorval binnen 45 minuten na inname van zijn eerste dosis venlafaxine. Het is onzeker of in dit geval sprake was van een geneesmiddel-geneesmiddelinteractie, een reactie op een van beide geneesmiddelen of een andere oorzaak.

Drug Abuse And Dependence

Ritalin LA® (methylfenidaathydrochloride)-capsules met verlengde afgifte zijn, net als andere producten die methylfenidaat bevatten, een op lijst II geplaatste gereguleerde stof. (Zie WAARSCHUWINGEN voor de boxed warning met informatie over drugsmisbruik en afhankelijkheid.)

Lees de volledige FDA-voorschrijfinformatie voor Ritalin LA (Methylfenidaathydrochloride Extended-Release Capsules)