In tegenstelling tot de vorige norm, hoeft een onbetaalde stage niet noodzakelijk te voldoen aan een voorgeschreven drempel met betrekking tot deze zeven factoren. Elk stageprogramma zal worden gerechtvaardigd op zijn eigen merites, een meer vergevingsgezinde benchmark voor werkgevers.

“Deze norm die het departement naar voren schuift, is gemakkelijker voor bedrijven om te voldoen in termen van stages die als onbetaald kunnen worden gekwalificeerd,” zei Paul DeCamp, een advocaat bij Epstein Becker & Green die met werkgevers werkt.

De oude test bestond uit zes factoren, waaronder een verbod voor werkgevers om “onmiddellijk voordeel te halen uit de activiteiten van de stagiair”. Bedrijven vonden die norm overdreven rigide, met het argument dat het voor de meeste stages moeilijk was om aan die eis te voldoen.

“Als de stagiair productief werk voor het bedrijf deed, zou het – althans op basis van de strikte lezing van de test – vereist zijn dat de activiteit wordt betaald, wat, om er niet te veel nadruk op te leggen, belachelijk is,” zei DeCamp.

De nieuwe federale richtlijnen zijn van toepassing in Californië, omdat de staat geen beleid of jurisprudentie over het onderwerp heeft, zei Shadie Berenji, een advocaat die gespecialiseerd is in arbeid en werkgelegenheid.

De verandering is deels een reactie op een reeks rechtszaken over stagiairs die begonnen in 2011, toen twee voormalige stagiairs bij Fox Searchlight Pictures een rechtszaak aanspanden waarin ze beweerden dat hun werkgever de Fair Labor Standards Act overtrad door hen niet te betalen voor werk dat ze deden aan de film “Black Swan.” In 2013 oordeelde een rechtbank in hun voordeel, oordelend dat hun rollen niet voldeden aan de zes criteria van het Labor Department voor onbetaalde stages.

Die beslissing werd in 2015 teruggedraaid door het U.S. 2nd Circuit Court of Appeals in New York, dat vond dat de normen van de overheid te rigide waren. Het hof stelde zijn eigen criteria vast, en dat werd de basis voor de nieuwe regels van het Labor Department. (De stagiaires van Fox Searchlight schikten met het bedrijf voor bedragen variërend van $495 tot $7.500.)

Eric Glatt, een van de eisers in de Fox Searchlight-zaak, zei dat hij gemengde gevoelens had over de nieuwe richtlijnen. Hoewel ze nieuwe speelruimte geven aan bedrijven die stagiaires niet willen betalen, kunnen ze ook de training en opleiding die stagiaires krijgen verbeteren.

“Ik hou niet van de juridische implicaties van deze nieuwe test,” zei Glatt. “Maar de praktische implicaties kunnen het soort stages dat ik deed” – instapbanen vermomd als onderwijskansen – “doen verdwijnen.”

DeCamp vermoedt ook dat minder bedrijven zullen vertrouwen op stagiaires voor onbeduidende taken en weinig anders. “Als de stagiair vooral knutselwerk doet – geen vaardigheden leert, niet leert over de industrie, maar gewoon werk vervangt dat zou zijn gedaan door betaalde werknemers en daarom neerkomt op niets anders dan gratis arbeid en zonder waarneembaar voordeel voor de stagiair – denk ik dat rechtbanken nog steeds bereid zouden zijn om te zeggen dat dat werkgelegenheid is,” zei DeCamp.

Maar sommige voorstanders van arbeid maken zich zorgen dat onder de nieuwe richtlijnen, een bedrijf elk programma kan rechtvaardigen, hoe elementair ook, als voordeel voor de stagiair.

“Je zou kunnen zeggen dat werken in de industrie, zelfs als je relatief alledaagse taken doet, je enige kennis geeft van hoe de industrie werkt,” zei Patricia Smith, senior counsel bij het National Employment Law Project.

Bij wijze van voorbeeld, een rechtszaak aangespannen door stagiaires bij Hearst Corp. voerde aan dat ze ondergeschikt werk deden zonder toezicht of formele opleiding. De rechter oordeelde in het voordeel van het mediabedrijf, waarbij hij opmerkte dat veel van de stagiaires een carrière in de mode- en entertainmentwereld ambieerden en dat één van hen haar doel had bereikt om “praktijkervaring” op te doen in haar vakgebied.

Na de golf van rechtszaken zijn veel bedrijven, vooral in de media, begonnen met het betalen van hun stagiaires, en de nieuwe regels zullen de trend niet noodzakelijkerwijs omkeren. “Het is veiliger,” zei DeCamp. “Als het ook maar enigszins twijfelachtig is, betaal dan gewoon het minimumloon.”

Greenfield schrijft voor Bloomberg. Los Angeles Times staff writer Alejandra Reyes-Velarde droeg bij aan dit verslag.